Gin to alkohol, który zapisał się na kartach historii jako wyjątkowa baza dla wielu wyśmienitych, klasycznych koktajli. Poza skomplikowanymi połączeniami smakowymi, gin stanowi również świetną bazę do prostych połączeń takich jak Gin&Tonic. Za ojczyznę ginu uznajemy zwyczajowo Wielką Brytanię, aczkolwiek wzmianki o alkoholu destylowanym z dodatkiem jałowca pojawiły się na terenie dzisiejszych Włoch już na XI w. n.e. Te destylaty były jednak traktowane jako lekarstwa, a nie jako napój alkoholowy. Za bezpośredniego przodka ginu uważa się niderlandzki alkohol jałowcowy – genever. Wilhelm III Orański, holenderski władca, który zasiadł na tronie brytyjskim (w 1689 roku) najprawdopodobniej sprowadził niderlandzką jałowcówkę do Zjednoczonego Królestwa, gdzie wyewoluowała do znanej dziś formy…
Według najprostszej i najbardziej lakoniczniej definicji, gin to nic innego jak jałowcowy napój spirytusowy. Sam jednak uważam, że ta definicja zdecydowanie ujmuje uroku oraz romantyzmu gin’owi. Faktycznie, głównym składnikiem aromatycznym który wykorzystywany jest do przygotowania ginu są jagody jałowca (Juniperus communis L.). Poza nimi znajdziemy tam jednak wiele innych, niezwykle cennych składników botanicznych takich jak arcydzięgiel, nasiona kolendry czy skórki cytrusów, które w dużej mierze wpływają na finalny charakter produktu. Giny możemy podzielić na destylowane i aromatyzowane. Najbardziej popularne w dzisiejszych czasach to własnie te destylowane, a właściwie “redestylowane”. W metodzie tej spirytus jest poddawany kolejnej destylacji z dodatkiem składników botanicznych. Taka destylacja przebiega często w tradycyjnych, miedzianych alembikach. Najbardziej znanym typem ginu jest „London Dry Gin”, który wbrew swojej nazwie nie jest określeniem geograficznym (i z powodzeniem może być produkowany poza Londynem). Spotkacie się również z określeniem Sloe Gin, które wbrew swojej nazwie podlega kategorii likierów (w tym wypadku na bazie ginu).
Klasyfikacja ginów
Gin
Według podstawowej definicji prawnej, gin jest produkowany przez aromatyzację spirytusu jagodami jałowca oraz naturalnymi środkami aromatyzującymi. Smak jałowca musi być dominujący, a minimalna zawartość alkoholu w finalnym produkcie powinna wynosić co najmniej 37,5 % ABV (według prawa UE; w USA minimalna zawartość alkoholu to 40% ABV).
Gin destylowany (Distilled gin)
Produkt, który powstaje poprzez redestylację spirytusu z dodatkiem jałowca i naturalnych składników botanicznych (tzw. botanicals). Jest to bardzo szeroka kategoria, w której skład wchodzi wiele uznanych marek ginu (często o bardzo odmiennych profilach smakowych).
London (dry) gin
Jest to najbardziej popularna kategoria ginu. Wedle prawa London Gin jest rodzajem ginu destylowanego. W London Dry Gin smak jałowca musi być dominujący, a wszystkie składniki (botanicals) muszą być redestylowane razem. W tej kategorii nie możemy dodawać cukru ani barwników. Warto zaznaczyć, że wbrew swojej nazwie London Dry Gin nie jest oznaczeniem geograficznym i z powodzeniem może być produkowany poza Londynem. Redestylacja odbywa się często w tradycyjnym miedzianym alembiku, a zawartość alkoholu w London Gin musi osiągnąć minimalną wartość 37,5 % abv.
New western style gin (modern gin)
Jedna z najmłodszych kategorii ginu, która nie jest zdefiniowana prawnie. Powstała na przełomie XX i XXI wieku. Giny stylu modern to najczęściej giny destylowane, które ukazują nowatorskie, innowacyjne podejście do profilu smakowego ginu. To właśnie tej kategorii zawdzięczamy wspaniałe alkohole wykorzystujące niespotykane dotąd (w ginach) składniki. Idealnymi przykładami takich ginów będzie Tanqueray no. Ten czy Hendrick’s. Zdecydowanie poleciłbym giny z tej kategorii osobom zaczynających swoją przygodę z tym trunkiem oraz tym, którzy skłaniają się ku delikatniejszym (niekoniecznie mocno ziołowym) aromatom w ginie.
Aged Gin
Podążając za nowymi doznaniami smakowymi coraz więcej producentów ginu skłania się ku starzeniu ginów w beczkach dębowych. Moglibyśmy tutaj powiązać tę kategorię z Modern Gin, ale uważam, że proces leżakowania w beczkach może nadawać tak wyjątkowy charakter, że warto traktować ten styl jako odrębną kategorię. Osobiście mam mieszane uczucia co do starzonych ginów, aczkolwiek z dużym zainteresowaniem śledzę ten trend.
Old Tom Gin
Kolejny styl ginu, który nie jest uwarunkowany prawnie. Zaskakujący jest fakt, że Old Tom to najstarszy typ ginu brytyjskiego w ciągłej produkcji. Old Tom to kategoria „słodszego” ginu. Może tak być ze względu na użycie odpowiednich składników botanicznych i/lub dodatku cukru. Na chwilę obecną styl ten nie jest bardzo popularny i dość ciężko go spotkać na półkach sklepowych. Jednak od kilku lat możemy zaobserwować coraz większe zainteresowanie ginami Old Tom i coraz więcej barów decyduje się na wprowadzenie tej kategorii do swojego inwentarza.
Sloe Gin
Tak jak wspomniałem na początku, sloe gin nie zalicza się bezpośrednio do kategorii ginów, ale ze względu na częste pytania, postanowiłem dodać go do zestawienia. Sloe gin to najprościej ujmując likier tarninowy na bazie ginu. Charakteryzuje się przepiękną ciemno rubinową barwą i przyjemnym słodko-cierpkim smakiem z delikatnie ziołową nutą. Prawo określa, że musi to być produkt powstały w drodze maceracji owoców (oraz ewentualnego dodatku soku) tarniny w ginie. W sloe ginie minimalna zawartość alkoholu to 25% ABV.
Oznaczenia geograficzne
Jak zdecydowana większość alkoholi, giny również mogą posiadać swoje oznaczenia geograficzne. Kiedyś najbardziej znanym oznaczeniem geograficznym ginu był „Plymouth Gin” produkowany w angielskim mieście Plymouth. Niestety w 2015 roku utracił swoją apelację.
W tym momencie szukając oznaczeń geograficznych ginu natrafimy na Gin de Mahón. Jak wskazuje nazwa, gin ten produkowany jest w hiszpańskim mieście Mahón znajdującym się na wyspie Minorka. Jedyną dostępną marką jest Xoriguer, który do produkcji alkoholu wykorzystuje destylat winny (z winogron Xarel-lo i Parellada), który następnie jest macerowany składnikami botanicznymi i poddawany dziewięciogodzinnej destylacji.
W Westfalii w okolicach miasta Steinhagen produkowany jest niemiecki gin Steinhäger. Na chwilę obecną tylko dwie gorzelnie produkują ten typ ginu. Bardzo ciekawą wersją jest Schlichte Steinhäger, który poza dodatkiem jagód jałowca jako składnika botanicznego jest produkowany z fermentowanego „wina” z jagód jałowca. Może to być gratka dla każdego fana jałowcowych smaków!
Dodatkowo w naszym sąsiedztwie możemy spotkać również „Vilniaus Džinas” czyli gin wileński. Produkowany pod marką Vilnius Gin należy do grupy Marie Brizard Wine & Spirits (do której portfolio należą między innymi marki dobrze znane na polskim rynku: Sobieski i Krupnik). Warto też wspomnieć, że i Słowacy mogą pochwalić się zarejestrowanymi oznaczeniami geograficznymi swojego jałowcowego trunku (Borovička), który przez wielu porównywany jest do dry ginów.
Koktajle na bazie ginu
Powszechnie wiadomo, że gin idealnie łączy się z tonikiem. Ale koktajle na ginie to nie tylko popularny G&T. Przygotowałem propozycję kilku prostych koktajli, które mogą zachwycić swoim smakiem Was i waszych gości.
Eastside
50 ml London Dry Gin
25 ml sok z limonki
25 ml syrop cukrowy
6-8 liści mięty
2 plasty świeżego ogórka
Metoda: Shake
Szkło:Coupette
Garnish:Plaster z ogórka + top z mięty
Gimlet
50 ml Gin
40 ml kordiał limonkowy
Metoda:Stir
Szkło: Coupette
Garnish: Zest z limonki
Tom Collins
40 ml Old Tom Gin
25 ml sok z cytryny
15 ml syrop cukrowy
ok. 80 ml woda gazowana
Metoda:Build
Szkło:Highball
Garnish: plaster cytryny
Clover Club
50 ml gin
25 ml sok z cytryny
25 ml syrop malinowy
20 ml białka z jajka kurzego
Metoda:Dry shake/shake
Szkło: Coupette
Garnish: Maliny lub puder malinowy
A jakie są wasze ulubione giny i koktajle na bazie ginu?
Bibliografia:
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15.01.2008
Dave Broom „Gin The Manual”
Tristan Stephenson „The Curious Bartender Gin Palace”
Richard Barnett „The Book Of Gin”
https://theginisin.com/other-thoughts/types-of-gin-steinhager/
https://www.mahongin.com
